جوش فورجینگ مطابق مبحث نهم جدید (ویرایش 99) آری یا خیر؟!

مبحث نهم جدید (ویرایش 99) مطابق بند 9-21-4-7-1 استفاده از وصله جوشی برای میلگردهای با قطر 20 میلیمتر را توصیه کرده و در ادامه مطابق بند 9-21-4-7-2 توصیه به استفاده از اتصال سر به سر مستقیم با جوش نفوذی برای وصله های جوشی می کند. همچنین مطابق بند 9-21-7-4-3 تاکید می کند که این وصله های جوشی باید ضوابط مبحث دهم مقررات ملی را نیز تامین نمایند.

از بند های فوق میتوان نتیجه گرفت که اتصال سر به سر مستقیم با جوش نفوذی که مبحث نهم ویرایش 99 برای وصله های جوشی قید کرده همان اتصال جوشی ذوبی با الکترود از نوع اتصال جوشی نوک به نوک با پشت بند مطابق بند 9-21-4-1-6(پ) مبحث نهم ویرایش 92می باشد که در آن از الکترود استفاده شده است،در نتیجه باید مطابق جدول 10-4-1 مبحث دهم مقررات ملی جوش آن، کنترل شود.

در نتیجه مبحث نهم جدید ویرایش 99 که برگرفته از آیین نامه بتن آمریکا است هیچ صحبتی از جوش فورجینگ ( که مطابق آیین نامه ژاپن است) نکرده است. 

بر خلاف مبحث نهم قدیم ویرایش 92 که در بند 9-21-4-1-6 به جوش فورجینگ با عنوان جوش نوک به نوک خمیری( جوش الکتریکی تماسی) اشاره کرده بود.

حال سوال مهم این است که با توجه به فقدان ضوابط مربوط به جوش فورجینگ در مبحث نهم و دهم،آیا استفاده از جوش فورجینگ مطابق مقررات ملی ساختمان مجاز است یا خیر؟ 

در جواب باید بگوییم؛درست است که مبحث نهم جدید، ضوابطی برای جوش فورجینگ بیان نکرده، اما استفاده از آن را هم ممنوع نکرده( با توجه به تاییدیه این جوش در مرکز تحقیقات ساختمان و مسکن ) در واقع مبحث نهم جدید یک سری وظایف را برای طراح و ناظر در رابطه با وصله های جوشی تعیین کرده که هم برای جوش فورجینگ و هم برای جوش میلگرد با الکترود باید رعایت شود:

1- مطابق بند 9-22-6-1-1 حتما باید طراح سازه، نوع و موقعیت وصله های جوشی و دیگر الزامات جوش میلگرد را در نقشه های سازه ای به صورت شفاف بیان کند.

مبحث نهم ویرایش 99

2- مطابق بند 9-22-12-4 در صورتیکه در میلگردها از وصله های جوشی استفاده شود، میلگردها باید تحت آزمایش جوش پذیری قرار گیرند(آزمایش کشش و خمش) در واقع ناظر پروژه باید به صورت رندوم از میلگردها با وصله جوشی مطابق ضوابط قید شده در این بند تست کشش و خمش بگیرد.

در پایان باید بگوییم،با توجه به اینکه جوش فورجینگ یک فرآیند از نوع پیوند مولکولی است و در دمای خمیری میلگرد (1300-1250 درجه)، یعنی دمایی پایین تر از ذوب میلگرد (1530 درجه) صورت می پذیرد، ساختار مولکولی فولاد میلگرد دچار تغییر مهمی نمیشود که ای مستلزم داشتن تجهیزات ویژه و اپراتورهای کار آموزنده (جهت حرارت میلگرد در محدوده مجاز) می باشد. در غیر این صورت جوش فاقد عملکرد مناسب می باشد.